Droga do bycia aktywnym nie zawsze jest prosta. Kwiecień to Światowy Miesiąc Autyzmu, okazja do rozmowy i poznania autyzmu oraz jego wpływu na ludzi na całym świecie. W przypadku dzieci z autyzmem i/lub niepełnosprawnością intelektualną droga do aktywności nie zawsze jest tak prosta, jak dołączenie do lokalnej drużyny sportowej lub zapisanie się na lekcje tuż za rogiem.
Przeszkody w aktywności fizycznej
Te dzieci często napotykają przeszkody w aktywności fizycznej, w tym wyższe koszty dostosowanego programowania, brak dostępnych programów i niedostępne środowiska. Rodzinom może być trudno znaleźć program, który odpowiada potrzebom ich dziecka, nie mówiąc już o przystępnym cenowo programie. Weźmy na przykład autyzm. Dziecko z autyzmem jest bardziej prawdopodobne, że będzie otyłe i nieaktywne niż dziecko neurotypowe. Istnieje kilka potencjalnych czynników, zarówno fizycznych, jak i nie fizycznych.
Dzieci z autyzmem mogą mieć słabsze zdolności motoryczne, mogą mieć problemy z koordynacją ręka-oko lub równowagą i często mogą mieć problemy ze stymulacją sensoryczną i lęk społdeczny.To sprawia, że gimnastyka w jasno oświetlonym, głośnym pokoju lub nauka pływania na ruchliwym basenie wypełnionym innymi dziećmi jest prawie niemożliwa. Kiedy dzieci ze specjalnymi potrzebami znajdują się w takich sytuacjach, mogą czuć się przytłoczone lub sfrustrowane, co prowadzi do wybuchów, stresu i niepokoju. Jeśli nie będą się dobrze bawić, następnym razem będą bardziej skłonni pominąć okazję do aktywności fizycznej.
Dostosowane programy
Dlatego tak ważne są dostosowane programy. Dzieci z niepełnosprawnością intelektualną i/lub autyzmem mogą wymagać dodatkowego wsparcia, aby móc uczestniczyć. Więcej czasu na naukę zasad; nadzór indywidualny; oraz zmodyfikowany sprzęt sportowy, taki jak miękkie piłki, niższe siatki i mniejsze przestrzenie. Jeśli dzieci ze specjalnymi potrzebami wymagają aktywności fizycznej, tak jak wszyscy inni, ale są ograniczone w tym, w czym mogą uczestniczyć, w jaki sposób mogą uzyskać zalecaną ilość aktywności fizycznej? Jak mogą położyć podwaliny pod zdrowe życie? I jak mają się nauczyć, że aktywność fizyczna może być zabawą? Bycie aktywnym jest ważną częścią zdrowego rozwoju każdego dziecka. Pomaga dzieciom fizycznie – poprawiając ich siłę, koordynację i elastyczność – a także społecznie i emocjonalnie. Aktywność fizyczna może zapewnić możliwość uczenia się umiejętności i cech, takich jak praca zespołowa, empatia i dzielenie się.
Dzieci i młodzież ze specjalnymi potrzebami powinny mieć szansę na zdrowe, aktywne życie – tak jak wszyscy inni.
